opdringen

{{opdringen}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [naar voren dringen] s'avancer

♦voorbeelden:

1   de menigte is ver opgedrongen • la foule a beaucoup avancé

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [opleggen] imposer (qc. à qn.)

♦voorbeelden:

1   eten opdringen • insister pour qu'on mange (qc.)

III 〈wederkerend werkwoord; zich opdringen〉

1 [m.b.t. personen, gedachten] s'imposer (à qn.)

♦voorbeelden:

1   hij heeft zich aan haar opgedrongen • il lui a imposé sa présence

¶   〈Algemeen Zuid-Nederlands〉 maatregelen dringen zich op • des mesures s'imposent

Deens-Russisch woordenboek. 2015.